การเดินทางอินเดียอันน่าจดจำของฉัน-อินเดียเดินทาง

วันที่ 2
คนขับรถนัดมารับพวกเรา 9:00 น. ตื่นเช้ามาพวกเราก็กินอาหารเช้ากันก่อนเลย ที่ Ibis Jaipur Hotel
มีอาหารเช้าของอินเดียอยู่เยอะเหมือนกัน ซึ่งก็บอกตรงๆกันเลยว่าพวกเรากินไม่ได้ 5555
คนอื่นอาจถูกปาก แต่มันไม่ถูกปากพวกเราเลย ก็เลยเลือกอะไรที่เป็นสากล เช่น คอนเฟล็ก ขนมปัง
และที่ขาดไม่ได้คือ มาม่าที่เอาไปเอง-อินเดียเดินทาง

ระหว่างทางคนขับรถ ขอแวะซื้อองุ่นเพื่อใช้ล่อลิงให้ถ่ายรูปกับเรา อื้มมม..ดูมีความใส่ใจ

บ้านเรือนแถวนั้น ก็จะประมาณนี้

ถึงแล้ว
– Galta Ji Temple หรือวัดลิง
ที่นี่ไม่ได้อยู่ในแพลนพวกเราค่ะ ไม่ใช่ไม่รู้จักว่าที่นี่คือที่ไหน แต่เราคิดกันเอาเองว่าไม่เห็นมีอะไรเลย
แต่.. ที่นี่เป็นที่ที่ประทับใจที่นึงเลยค่ะ

ที่นี่ลิงเยอะมาก แต่เค้าไม่ทำร้ายเรานะคะ เค้าก็อยู่ของเค้า ไม่น่ากลัวค่ะ

คนเฝ้าประตูทางเข้า เค้าจะเก็บ 50 รูปี สำหรับกล้อง 1 ตัว
ก่อนเข้าไป คนขับรถบอกว่า “ยูต้องบอกยูมีกล้องตัวเดียวนะ”

พอเราเข้ามาคนเฝ้าประตูเค้าเห็นเราถือโทรศัพท์ เค้าก็ชี้เพื่อจะเก็บเราเพิ่ม เราก็บอกว่าไม่ใช้ถ่ายรูปค่ะ
ก็เก็บเข้ากระเป๋าไป ก็ได้จ่ายเพียง 50 รูปี ตามนั้น-

อินเดียเดินทาง

เมื่อเข้าไปข้างในแล้ว มันไม่ได้อลังการอะไรมากมาย แต่มันได้ฟีลความขลัง ยังไงบอกไม่ถูก 5555

มีเด็กผู้ชายคนนึงเค้าพยายามจะล่อให้ลิงขึ้นมานั่งบนไหล่โบอยู่นาน ซึ่งตอนแรกโบไม่ยอมนะ ก็กลัวอ่ะ
คือ น้องเค้าและคนขับรถจะพยายามล่อลิง ให้เราได้ถ่ายรูปใกล้ชิดกับลิง
พวกเค้าก็ช่วยกันล่อลิงด้วยองุ่น อยู่นานสองนาน ไอ้เราก็เออเอาวะ สุดท้ายก็ได้ภาพนี้มา 5555 ดูไปนางน่ารักนะ

ที่อินเดียเนี่ย บางคนเค้าชอบเสนอทำอะไรเพื่อเรา โดยเรียกเงินจากเราทีหลัง เช่น ขอถ่ายรูปให้เรา หาได้จากสถานที่ท่องเที่ยวใหญ่
แต่สำหรับน้องผู้ชายคนนี้พอโบยื่นให้น้อง น้องไม่รับค่ะ พวกเราให้ด้วยความเต็มใจ
เพราะเห็นถึงความตั้งใจความพยายาม ที่เค้าช่วยให้เราได้มีภาพน่ารักๆ น้องต้อนรับนักท่องเที่ยวคนอื่นแบบที่ทำกับพวกเราเช่นกัน
ทำให้รู้สึกประทับใจน้องมาก แต่เสียดายที่ไม่ได้เก็บภาพน้องมา ก็เลยยื่นให้แม่ของน้องค่ะ แม่น้องก็รับไปทันที

ไปกันต่อค่ะ ที่….
– Hawa Mahal พระราชวังสายลม

มีลักษณะประกอบด้วยหน้าต่างขนาดเล็กจำนวน 953 บาน เพื่อให้นางในวัง สามารถมองทะลุออกมาเห็นชีวิตภายนอกบนท้องถนนได้
มีลวดลายฉลุตกแต่งเพื่อไม่มีใครสังเกตเห็นนางจากด้านนอก
พระราชวังแห่งนี้สร้างโดยหินทรายสีชมพู และสีแดง ตั้งอยู่ใจกลางเมืองชัยปุระค่ะ
ที่นี่พวกเราไม่เสียค่าเข้า เพราะถ่ายรูปแค่ด้านนอกค่ะ

พวกเราแชะภาพกันด้านหน้าแล้ว ก็ข้ามถนนไปยังฝั่งตรงข้าม ขึ้นไปยังร้าน
–Wind View Cafe เพื่อเก็บภาพในมุมที่กว้างขึ้น

พักดื่มน้ำซักแปป ราคาก็ไม่แพง พวกเราดื่มน้ำอัดลมกันก็ประมาณ 25 บาท
สามารถนั่งได้นาน เก็บภาพได้จนกว่าจะพอใจ

ที่ต่อมา
– City Palace พระราชวังสีชมพู

ที่นี่มีค่าเข้าชม 500 รูปี แต่ถ้าอยากเข้าชมแบบ Exclusive ต้องจ่าย 2500 รูปี ซึ่งพวกเราคิดไตร่ตรองกันมาตั้งแต่อยู่ไทยว่า
พวกเราจะยอมจ่าย เพราะมาทั้งทีอ่ะเนอะ เมื่อเราจ่ายเรียบร้อย จะมีไกด์นำพวกเราเข้าไป

ไกด์ก็จะเล่าประวัติของพระราชวังให้เราฟัง จะมีห้องต่างๆ สำหรับมหาราชา ในนั้นจะมีทั้งหมด 7 ชั้น
ไกด์พาเดินไล่กันตั้งแต่ขึ้นชั้นดาดฟ้าแล้วเดินลงมาทีละห้อง ทีละชั้น เล่นเอาหอบกันเลยทีเดียว

งานมโนก็มานะคะ 5555

และก็พาเราไปพบกับ Artists ผู้วาดภาพให้มหาราชา ซึ่งเค้าก็ได้วาดภาพให้พวกเราเป็นของที่ระลึกด้วย

โดยสีที่ใช้ เป็นสีจากธรรมชาติล้วน

จุดสุดท้ายไกด์พาพวกเราลงมาที่ห้องดินเนอร์ ไกด์บอกว่าห้องนี้ยังใช้งานอยู่ ซึ่งก็ไม่อนุญาตให้พวกเราถ่ายภาพห้องนั้นมา
ไกด์พานั่งพักหน้าห้องนี้ค่ะ พร้อมเครื่องดื่ม ชากาแฟ น้ำอัดลม น้ำเปล่า ขนม ซึ่งทั้งหมดนี้รวมอยู่ในราคา 2500 รูปี เรียบร้อย

จากนั้นก็ออกมาถ่ายรูปบริเวณรอบๆ City Palace

ร้านอาหารตกแต่งได้อย่างน่ารัก รสชาติอาหารดีค่ะ อาหารหลากหลายสไตล์

ทุกเมนูที่เราสั่ง ถึงแม้จะเป็นสไตล์ฝรั่งแต่รสชาติ Include ความเป็นแขกนิดๆ 5555 พวกเราสั่ง2 อย่าง
รวมเครื่องดื่มก็จ่ายไป 940 รูปี หรือ 470 บาท

คนที่มาใช้บริการเป็นชาวต่างชาติก็เยอะค่ะ คนอินเดียที่ดูภูมิฐานก็มี ในส่วนของห้องน้ำสะอาดมาก
ถ่ายรูปกันได้ตามอัธยาศัย

หลังจากทานอาหารกันเสร็จ คนขับรถพาพวกเราไปซื้อ
– Himalaya
ถูกใจฉันนัก ผลิตภัณฑ์ของเค้าประกอบด้วยส่วนผสมจากธรรมชาติเกือบทั้งหมดค่ะ
โบใช้เองก็รู้สึกได้ว่าของเค้าก็ดีนะ Eye cream, Lip balm, Face wash สุดฮิต

ต่อมาพวกเราแวะกันที่
– Albert Hall ตรงนี้ไม่เสียค่าเข้าชม เพราะไม่ได้เข้าไปด้านในค่ะ ก็ถ่ายรูปกันด้านหน้า
คนขับรถของเรา ก็ไล่นกพิราบเข้ากล้องให้พวกเราถ่ายรูปอีก ลงทุนจริงๆ

พวกเราไปต่อกันที่
– Jai Mahal พระราชวังกลางน้ำ มีภูเขาเป็นฉากด้านหลัง ไม่เสียค่าเข้าชม เพราะเข้าไปไม่ได้
ที่นี่ตั้งแต่พวกเราจอดรถ จะมีพ่อค้าแม่ค้าชาวอินเดียฮาร์ดเซลล์หนักมาก ไม่ต้องสบตานะคะ
คนขับรถบอกมา ต้อง No! อย่างเดียวเลยค่ะ เพราะเค้าจะตื้อมากๆ

ที่สุดท้ายของวันนี้ นั่นคือ
– Nahagrah Fort สร้างขึ้นเพื่อช่วยคุ้มครองพระนครจากการรุกรานของข้าศึก
สถานที่แห่งนี้อยู่บนภูเขา ระหว่างทางขึ้นจะมีนกยูงออกมาเดินตามข้างทางให้เห็นกันบ่อยๆ อยู่ที่ไทยจำได้ว่าเคยเห็นที่สวนสัตว์
แต่ที่นี่ คือ เดินกันเหมือนมาเดินเล่น 5555
ที่นี่จ่ายค่าเข้าคนละ 200 รูปี และค่านำรถเข้าอีก 40 รูปีค่ะ ราคานี้รวมเครื่องดื่ม 1 ขวด
ก็มีให้เลือกหลายอย่างนะ พวกเราเลือกดื่มน้ำอัดลม

คือ มันใหญ่มากกก เป็นป้อมที่เห็นวิวเมือง Jaipur ได้ทั้งเมืองเลยค่ะ มันดีมากกก วิวสวย
นั่งดูพระอาทิตย์ตก แสงสวย เหมาะแก่การถ่ายรูปอย่างยิ่ง

พระอาทิตย์ตกแล้ว กลับไปพักผ่อนที่โรงแรมกันค่ะ กินมาม่า อร่อยที่สุดแล้วจังหวะนี้  5555

พวกเราร้องโอ้โหกันตั้งแต่ทางขึ้น จะขึ้นยังไงไหววะเนี่ย

ต้องบอกก่อนว่าพวกเราไม่อยากขี่ช้าง ถ้าใครอยากขึ้นช้างต้องจ่าย 1100 รูปี หรือ 550 บาทต่อ 2 คน
แต่ไม่รวมทิป ที่ควาญช้างตื้อเอากับเรานะคะ ถ้าไม่ให้ตามที่เค้าอยากได้ ก็ประมาณ 100 รูปี
ก็จะประมาณว่า “ไอไม่ปล่อยยูลงนะ” 5555 แต่จริงๆแล้วมีป้ายบอกนะ ว่าห้ามให้ทิป

พวกเราตัดสินใจเดิน ก็อยากถ่ายรูประหว่างทางด้วย

แต่เอาเข้าจริงๆเดินแปปเดียวเองนะคะ 10-15 นาทีก็ถึงละ มีขั้นบันได ให้เดินได้แบบสะดวก เดินขึ้นได้ไม่ยากค่ะ
มองดูอาจจะไกล แต่เดินจริงๆไม่ไกลนะ

ระหว่างทางก็มีขอทาน ขอตามสเต็ปสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญๆ ก็เดินตื้อบ้าง
สะกิดบ้าง ก็ไม่ได้ให้ตามเคยค่ะ จะเจอทุก 50 เมตรเลยจริงๆ

พอเดินไปถึง ก็ไปซื้อตั๋วกันค่ะ
ตรงนี้ Passport ไทยไม่ลด ส่วนใหญ่ที่ลด คือที่เมืองอัคราค่ะ
ก็จ่ายกันไป คนละ 500 รูปี หรือ 250 บาท
เดินออกมาได้ 5 ก้าว เอ๊ะ!! มาดูตั๋วทำไมใบนึง 500 รูปี แต่อีกใบ 100 รูปี อ้าวว เกิดอะไรขึ้น??
เลยรีบเดินเอาเข้าไปให้คนขายตั๋วดู “นี่ยูให้มาน่ะ ใบนึงมัน 100 รูปี สำหรับบัตรนักเรียนนะ
เราไม่ได้ยื่นบัตรนักเรียน เราต้องได้บัตรสำหรับผู้ใหญ่สิ” ฮีก็จัดการตั๋วใบใหม่มาให้เราทันทีได้ของถูกไม่ได้ดีเสมอไปนะคะ ตรงนี้จะเกิดปัญหา เพราะตอนเข้าไปด้านใน และตอนกลับออกมา
จะมีคนเช็คตั๋ว ถ้าเราไม่มีบัตรนักเรียนยืนยันพร้อมตั๋ว คงต้องไล่ให้เราไปซื้อตั๋วใหม่ หรืออาจเรียกเงินเพิ่มรึป่าว
ตรงนี้เราไม่อาจรู้ได้ และเราก็คงไปเรียกร้องไม่ได้ เพราะเราไม่ได้ทักท้วงตั้งแต่ตอนซื้อตั๋ว
เพราะฉะนั้น ตรวจสอบให้ดีนะคะ

ขึ้นไปกันเถอะ

ได้เข้ามาซักที ลมเย็นดี จะได้เดินถ่ายรูปสบายๆกันหน่อย ด้านในใหญ่มาก
ตรอกซอกซอย หลายชั้นมาก อาจหลงทางเอาได้เลยแหละ
พวกเราก็พยายามเกาะกลุ่มนักท่องเที่ยวกลุ่มอื่นไปด้วย
ตามมาๆเลยค่ะ

ตรงนี้แหละเราจะขึ้นไป

ในจังหวะที่เราจะเดินขึ้นชั้นบน แต่ลักษณะทางขึ้นแคบและซับซ้อนมาก ก็มีคนดูแลด้านใน
ใส่เครื่องแบบ เดินมาถามเราว่า เราจะไปไหน เราตอบไปว่าเราจะไปเดินถ่ายรูป

เค้าก็เดินนำเราไปเลย บอก “เดี๋ยวไอจะพายูไปด้านบนสุดนะ”
ไอ้เราก็จะไปอยู่แล้วไง เค้าก็เดินนำไป วกวนมาก

ตอนนั้นเริ่มกลัว พอมาถึงด้านบน แม่เจ้า!ไม่มีใครเลย เค้าก็เฝ้าเรา ไม่ไปไหน
พยายามจะถ่ายรูปให้เราสองคน พวกเราก็บอก No No!! เราถ่ายเองดีกว่านะ
ถ่ายไปซักพัก ดื่มด่ำแดดไป

ซักพักมีกลุ่มนักท่องเที่ยวชาวอินเดีย ผู้ชายล้วนเดินขึ้นมา เรารีบปลีกตัวลงไปเลย
ผู้คุมเค้าก็เดินตามพวกเราอีกนะ พอพวกเราเริ่มเห็นนักท่องเที่ยวต่างชาติคนอื่น
พวกเราก็เดินตามกลุ่มทัวร์นั้นไปทันที ไม่รู้ทำไม เห็นชาวต่างชาติที่นี่จะอุ่นใจที่สุด

ผู้คุมเดินตามพวกเรามาทัน ก็ยังชี้ให้เราไปทางที่เค้าจะพาเราไปอีกอ่ะ เรารีบเดินออกทันทีเลย
ไม่รู้เค้าต้องการทิปจากพวกเรามั้ย หรือเค้าต้องการบริการเราจริงๆ แต่พวกเรากลัวค่ะ
เพราะบางจุดในนั้นมันมืด มันแคบ มันซับซ้อน เลยไม่ไปด้วยดีกว่า
ไม่รู้คิดมากไปมั้ย แต่เป็นผู้หญิง 2 คนก็ต้องกลัวไว้ก่อน

ออกมาได้ เราก็รีบเดินออกเลยค่ะ ก้าวแทบไม่ทัน 55555

ขากลับเล่นเอาซะเที่ยงเลย แดดไม่ต้องพูดถึง อาจุมม่าก็มา ครีมกันแดดและผ้าคลุม นี่ The best นะคะ 55555